Eylül dü ...

' Dışarıda Sonbahar
Aramıza yerleşen İlkbbahar '

Yoruldum
Hemde çok

Gecenin karanlığında
Bir an seni görebilmek için

İki yolun ağzına bakmaktan yoruldum

Sensizlik

Soğuk
Ölüm kadar sessiz

Yokluğun

İklimler boyu sunuluyor önüme

Perde kapanıyor

Kabullenemiyorum sensizliği
Bütün rolleri üstlenmeyi

Yoruldum artık desem
Pes etsem
Kabullenirmisin bensizliği
Kara geceyle bitkin düşmeyi Karagözlüm.

Bende isterdim

Bu bedenden hıçkırıklar yerine

Kahkahalar yükselsin

İkimizin aşkını anlatan

Şu bitmez tükenmez dediğin sevgimizi yazsaydım



Ayrılığa gebe kalan sevdamızı değil


Sen deseydinde bir kere deseydin
SENİ SEVİYORUM
diye


Ben onu işleseydim ölenedek ruhuma nakış nakış



Sevgi fısıltıları kalsaydı kulağımda
Bağırışlar değil


Dudağımda kalsaydı o sıcak dokunuşun
Bende isterdim

Bir yanın eksikken bile güçlü olabilmeyi


Gözlerimi kapattığımda yüzünü görebilmeyi değil
Her gözümü açtığımda yanımda olmanı

Seni hissedebilme olasılığını değil

Baştan başa sen olabilmeyi


Bnde İsterdim


Sensiz geçen her ana , her dakikaya
Bende lanet okuyorum
Ne unutabiliyorum nede bu diyardan gidebiliyorum
Bende isterdim unutmak ama unutulmuyor.

o l m a z

´´...ansızın hayatıma giriyorsun

varlığınla aklımı çeliyorsun

aşkınla beni şımartıyorsun

mucizeler yaratıp

kahramanım oluyorsun

zamanla

aşk'a alışıyorsun

daha az gülüp

daha çok susuyorsun

değiştinsen hala görmüyorsun

mucizeler nerede

kahramanım yorgun musun

olmaz bir tanem

olmaz sevdiğim

olmaz

inan bana,olmaz

aşk

böyle olmaz

hazırdım

ben de seni bekliyordum´nerede bu,geç kalmasa´ diyordum

ve bir gün karşımda duruyordun

bilmeden

mucizenin ta kendisi oluyordun

anladım

ben her şeyi yoruyorum

belki de hep senden bekliyorum´değişmedim,sadece susuyorum´mucizeler yaratan

kahramanı özlüyorum

olmaz bir tanem

olmaz sevdiğim

olmaz

inan bana,olmaz

aşk

böyle olmaz...´´

- Candan Erçetin & Olmaz -

''...hiçbir su aşkı tatmin edemeyeceği gibi, seller de boğamaz, aşkı öldüren şey ihmaldir. önümde dururken seni görmemek, küçük şeylerde seni düşünmemek. yol'u senin için genişletmemek, masayı donatmamak. arzulayarak değil, sadece alışkanlıkla seni seçmek, çiçekçiyi hiçbir şey düşünmeden geçmek, bulaşıkları yıkanmamış, yatağı yapılmamış bırakmak, sabahları seni görmezlikten gelmek, geceleri seni kullanmak, senin yanağını öperken başka birini istemek, işte aşkı öldüren bu küçücük şeylerdir...''

- Jeanette Winterson.

Yanımdasın ama yoksun

Samimi değil söylediklerin

İyi olmaya hoş görünmeye

Kim için ne için mecbursun

Bazen yalnız kalmak ister insan

Derisi soyulmus yalnizliklar(imiz) biraz aci verir ilk zaman

Sonralari alistirarak sevdirebilir kendini

Alismak acinin uyusmus hali.

Kılımız kıpırdamaz aslında yalnızlıklar(ımız)daAcımızla yaşamayı biliriz.

Alıştıramasak da kendimizi İnsanız ya alışmak zorundayız modundan kurtulamayız

Şarkılar dinler iç çekip yollar gözleriz

Acılar(ımız)da bize yol gösteren mum ışığı gibi

Hayat(ımız)a nasıl isyan etmemiz gerektiğini gösterir

İsyanlar(ımız)a şapka çıkartan sevgililer ise

Yapacaklarıyla değil

Yaptıklarıyla hayatımızın manşetlerinden inmez hiçbirzaman

Bir izah etsen oyunbazım

Ben sana inanmaya hazırım

Ya vaktiyle çok incinmişsin

Ya aşkı ciddiye almıyorsun

Susan satırlara inat yaşan(ılacakt)ır anılar

Kimine hüzün

Kimine ise (zoraki) ayrılıklar sebeptir

Gözlerdeki yaş(lar)ın hikayesini anlatmaya kalksan

Ne geceler sabaha

Nede sabahlar geceye yetebilir

Üzülsem de umursama

İnsan böyle olgunlaşır

Kimselere yük olmadan

Bizde acı evde yaşanır

Bazen konuşmak istemez insan

Kelimelerin altında kalmaktan korkar

Cümle kuramaz

Yazar da yazamaz

Kurduğu cümlelerin anlamlarını

Kendisi bile anlamaz

Bazen dışarı çıkmak istemez insan

Konuşmak,göz kırpmak,nefes almak istemez

Suskunluğa kuracağı cümleleri bile

Başkaları duysun istemez insan

Bazen yazmak istemez insan

Kalemi kaldırıp atmak

Kağıtları tek tek yakmak ister insan

Zil zurna sarhoş misali sızıp bir yerlerde

Derin bir uykuya dalmak ister insan

Kana kana,kanayarak susmak istemez insan

Dağılıp paramparça olacağını bile bile

Sabah yeniden doğup

Akşamları yeniden ölmek ister insan

Bazen yaşamak istemez insan

Susmak ister

Yorulmak

Dağılıp paramparça olmak ister insan

Büyük bir kahırla dalıp uykuya

Bir daha uyanmamak ister insan

Bazen yazmak istemez insan;

Bu acı elbet birgün geçecektir

Ve bu yürekte herkes gibi olacaktır

Tek gidişlik otobüs durağında

Her zaman olduğu gibi yine tek başına kalakalacaktır

Unutma be sevgili sakın unutma

Bizde acı tek kişilik tadılır

Bizde acı evde yaşanır

Şiirini sayfamda paylaşmama izin verdiği için Serjii' e teşekkür ederim.

Sen varsan bende varım

Sen yoksan bende yokum

Sen,Beni ben yapan üstün varlık

Bazen en karınlık hücre

Bazen yarınıma çıkan en aydınlık yol

Sen varsan korkular kendi gölgesinden kaçar

Sen yoksan cirit atarlar beynimin zirvelerinde

Sessizlik kol gezer sokaklarımda

Tekrar dönsen beni çekip alsan sensizlikten

'Olmaz'

Başkalaştım,değiştim

Benimle birlikte sende değiştin

O kadar büyüdün ki gözümde

Ulaşılamaz oldun

Eskiye dair tek şey var aklımda

Sessizce çıkıp gidişin

Şimdi ;

Sensizlik çölün ortasında susamak

Denizin ortasında masur kalıp güneşin vuruşuyla canının yanması

Kadehte son yudum

Kasetteki son şarkı

Dönüşü olmayan son adım

Geceleri peşimde dolaşan gölge

Sabahları ise bir duvar lekesi ...

Sayılı günler çabuk geçer dediler

Göz açıp kapayana kadar biter

Sensiz geçen hergüne bir çizgi çekiyorum

Masaya yine iki fincan,iki tabak...

Gün batımında balkona çıkıyorum

Yine bizim şarkımız çalıyor

Daha bi hüzünlü

Her mısrasına seni gömüyorum

Herşey tam

Bir sen yoksun

Huzursuzum

Sanki çıkmaz bir sokaktayım ve geri dönüşüm yok

Yolumu bulamıyorum

Saçımı okşayan ellerin yok

Sen yoksun
Güneş beni yalnız bırakmamak için ısrar ediyor

Dağlara,bulutlara

Sen bile bu koca şehirde

Beni,bana bırakmışken

Söylesene güneş nasıl batmasın...

Ey Aşk

Davetsiz misafirliğinden çok sıkıldım
Topla pılınıpırtını git
Sen yolunu şaşırmışsın bn değilim bu seferki adresin,
Hatırlamak istemediğim eski bir tanıdığı anımsatıyorsun

Hadi git!

Yorgunum acıya şikayetsiz katlanamam
Gideceksin nasılsa

Yarı yolda bırakıcaksın
Yüreğim alışmadan sana git
Yanlızlığı giyinmişken böylesine
Sen hiç yakışmıyorsun ki bana

Bana küçüğüm deme

Ben seni sevebilecek kadar büyüdüm

Hadi gözlerini açta bana iyicene bak

Yüreğini aç bana

Bak ben sana açıyorum yüreğimi

Orada sen varsın

Oyuncak bebekler,çamurdan evler değil

Bana küçük gözüyle bakma

Neden ellerim titriyor sanıyorsun

Utandığım için mi?

Utanmıyorum

Bak söylüyorum

SENİ SEVİYORUM

Neden korkuyorum sanıyorsun?

Gök gürültüsünden mi?

Yan bahçeden çiçek çaldığım için mi?

Hayır!

Sana olan karşılıksız aşkımdan korkuyorum

Bak bana ben artık büyüdüm

Senin gibi birisini karşılıksız sevebilecek kadar

Büyüdüm.!

Birgün birini seversen

Sevmeyi öğrenirsen

Sevgiliye seni seviyorum demenin

Neden yetmediğini anlarsan

İşte ozaman anlarsın beni

Sana kırgın değilim

Fani dünyada sevginin ölümsüz olmasını bekleyezdim

Biticeğini

Her güzel şey gibi bununda sona ericeğini biliyordum

Kabullenemediğim bukadar ani oluşu

Sende haklısın

Ne yani alıştıra alıştıramı söyliyecektin

Ayrılığın kararını

Sen en güzelini yaptın

Kısacık bir mesaj

Kalıplaşmış bir iki cümleyle

Sevginin infaz kararını verdin

“Tüm yaşattıkların için tşkler.

Yolun sonuna geldik.

Sen daha iyilerini hakediyorsun

Beni unut bende seni unutucam”

Sen unut emrini verdin ya ben hemen unuturum zaten

Nekadar kolay alt üstü seni unutmak,yok saymak

Unuttum Gitti !!

Yüreğim cenderede kıvranırken sensizliği dinliyorum son seste

Tüm sesleri bastırıyor,inliyor bedenimde

Benliğimi sarıyor

Giyinmişken yalnızlığı İsmimden önce gelen sıfatları umursamıyorum

Ne önemi var ki olduğundan farklı görünmenin

Ben buyum ! diye

Haykırmamı kim engelliyebilir ki

Sarmış dört bir yanımı kirlenmiş sahte duygular

Kalabalığın içinde kaybettiğim beni arıyorum

Suratlar yabancı,suratlar donuk

Aslında bir o kadar ben

Anlamsız geldi sorularım

ve

Bir o kadar anlamsızdı cevaplarınız

Yaktım tüm günahlarımı,savurdum küllerini

Her biri üzerime yağdı

Kaç damla göz yaşı ederim şimdi

Kaç damla göz yaşı eder kaderim

Ödedim göz yaşlarının bedellerini

Ödeyemezsin ki tek damla göz yaşımın bedelini.

Gitme
Kal
Senli çığlıklarımı duymadığın
Bu ucsuz bucaksız yerde
Sol yanım hala seni anarken
Bırakma Beni
Diyemedim

Diyemediklerim Dilendiklerim oldu

3-5 Kelimeyi bir araya getirmekten mi
Korktum ??
Yoksa korkularımın ta kendisimiydin..!

Diyemedim ya

Dilde söz,kalpte ‘yar’a oldu ‘yar’.. . .

Kötürüm bir düşe bakıyorum şimdi
Dili yok
Dokunabileceğim eli yok
Sadece gözleri var
Beni içine çeken

Düş/tün hayatımda(n) Düş kal
Git şimdi
Ben yine senli çığlıklar atar
Yankılarında seni ararım
Sen yine duymamazlıktan gelirsin

Takılma bana
Saçmalıyorum yine
Hayat Konuşmaya değmiyor
Öylesine yazıyor,ölesiye yaşıyorum

Yazabilirim

Yazabilirim ,
Saatlerce, günlerce ve belki haftalarca
Sen iste yeter;çünkü bütün hikaye sensin
Her cümlenin sonunda
Sayfalarca yalvarabilirim Yaratıcıya
Yazdıklarımın kabulu için
Ne yazmamı istersin


Hikaye kahramanına aşık olan kızı mı
Yoksa ;
Kız aşık olduğu için kahraman olan adamı mı ?


Yada boşver kahraman seni


Yokluğunda büyüttüğüm
Zihnimdeki sorularla tutsak kalmış
Çırılçıplak
Buz tutmuş
Öpülesi düşlerimi yazayım sana ...





Çekip gitmesin hiç biri diye
Ayak izlerine gömüp düşlerimi
Gözlerinin kahvesinde
Yeşermesini beklerim ey Yar ..!

Zamansız Zamanlar

Zamansız zamanlarına hapsolmuş idam mahkümuyum
Senin için erken , bnim için tam zamanıyken
Teslim oldum aşkına
Acından ölsem aşk sanarım
Kanatmaya çalışsam seni inadıma

Ben kanarım ..!

İçimde susmak bilmeyen senli çığlıklar varken
Yüreğime elime alıp köşeme çekilemem

Söylenmemiş kelimeler var aramızda
Bir solukta sölemem gerek hepsini

Yar ..!Şimdi gülemse ...

Zamansız Zamanlara inat gülümse ki dermanı ol yüreğimin
Şimdi yar ...
Çok olmuyorsam
Bir miktar senli zamanlar sürermisin kapanmayan yaralarıma?